Η ανακύκλωση, είναι ένας όρος που έχει μπει στη ζωή μας έντονα τα τελευταία χρόνια. Η κλιματική αλλαγή που πλέον έχει μετατραπεί σε κλιματική κρίση, αποτελεί μία πρόκληση, για όλους μας προκειμένου να μειώσουμε το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα. Η προμήθεια ενός μπλε ή ενός καφέ κάδου από μόνη της δεν αποτελεί αλλαγή νοοτροπίας και γι’ αυτό η Δημοτική Αρχή πρέπει να προσπαθήσει να καλλιεργήσει σε όλους μας -και ειδικότερα στη νέα γενιά-  περιβαλλοντική συνείδηση. Συγκεκριμένα:

Συνάντηση με την Ρόζα Μιζότερα, υποψήφια Δημοτική Σύμβουλο με τον Γιώργο Δαουλάρη και την Πόλη Φωτεινή, όπου συζητάμε για την προσβασιμότητα στον Δήμο Δάφνης-Υμηττού.

Παρά τις δυσκολίες μετακίνησης, η Ρόζα ζει στην πόλη μας περισσότερα από 50 χρόνια, αντιμετωπίζοντας τεράστια προβλήματα προσβασιμότητας.

Την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Μπουζιάνη, ο υποψήφιος Δήμαρχος Δάφνης-Υμηττού, Γιώργος Δαουλάρης, πραγματοποίησε εκδήλωση για το ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα της προσβασιμότητας.

«Ένας Δήμος που σέβεται τον δημότη του, οφείλει να παρέχει σε όλους τους κατοίκους δυνατότητα εύκολης κίνησης μέσα στην πόλη» τόνισε στην αρχή της ομιλίας του.

Το ζήτημα της πρόσβασης έχει ψηλά στην ατζέντα του ο υπ. Δήμαρχος, αφού η μετακίνηση στην πόλη, στην Δάφνη και τον Υμηττό, είναι εξαιρετικά δύσκολη, με στενά πεζοδρόμια, εμπόδια και παγίδες παντού. Όλα αυτά, είναι αποτέλεσμα του ανύπαρκτου σχεδιασμού και της ελλιπούς οργάνωσης από τη μεριά των διοικήσεων του Δήμου, εδώ και πολλά χρόνια.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ τη συζήτηση και τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις:

H Κυβέρνηση προχωράει χωρίς την γνώμη των κατοίκων της Δάφνης & του Υμηττού, τα σχέδια που επηρεάζουν τις ζωές όλων μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Χωρίς να πάρουμε στα χέρια μας τα σχετικά σχέδια, το αρμόδιο Υπουργείο προχώρησε σε έγκριση περιβαλλοντικών όρων του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου για τη δημιουργία Κυβερνητικού Πάρκου με την επωνυμία «Ανδρέας Λεντάκης» στο ακίνητο της ΠΥΡΚΑΛ.

Σχεδιάζουν πολυώροφα κτίρια, χωρίς να ξέρουμε την πλήρη ανάπτυξη του Master Plan, χωρίς να γνωρίζουμε αν θα υπάρξουν βοηθητικοί χώροι, χώροι παρκαρίσματος και αναψυχής των πολιτών, χωρίς να γνωρίζουμε τον όγκο του τσιμέντου που θα χρησιμοποιηθεί.

Σχεδιάζουν χωρίς τη γνώμη των πολιτών, «για το καλό μας».