Καταστροφή έργου τέχνης στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Δάφνης
Ενημερωθήκαμε από πολίτες, πως εξαιτίας κάποιων έργων συντήρησης του σχολικού κτηρίου στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Δάφνης, για λόγους που δεν έχουμε κατανοήσει ακόμα, το εικαστικό έργο του ζωγράφου Δημήτρη Χατζίνα που κοσμούσε επί χρόνια ψηλά την πρόσοψη από τη πλευρά της οδού Έλλης (πεζόδρομος) καταστράφηκε.
Το έργο που κοσμούσε το σχολείο, είχε δωριστεί από τον γνωστό εικαστικό. Είτε από λάθος του εργολάβου, είτε για λόγους που η διοίκηση του Δήμου γνωρίζει, αντί να κατεβεί το έργο και μετά τις εργασίες να επανατοποθετηθεί, το εικαστικό έργο βρέθηκε σπασμένο με τα μπάζα που είχαν τοποθετήσει οι εργάτες στην πλευρά του σχολείου επί της Αγίας Βαρβάρας, από όπου και τραβήξαμε τις εικόνες.
Το βράδυ της Τρίτης 20/12 με τον επικεφαλής της Πόλης Φωτεινής Γιώργο Δαουλάρη, επισκεφτήκαμε το σημείο όπου και είδαμε τα κομμάτια του έργου όπως ακριβώς τα βλέπετε. Την επόμενη ημέρα, Τετάρτη 21/2 και παρά του γεγονότος πως η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου αφορούσε την ψήφιση του προϋπολογισμού, δεν μπορέσαμε να θέσουμε ερωτήματα ξεχωριστά.
Ωστόσο στην τοποθέτησή του ο δημοτικός μας σύμβουλος Νίκος Ντίνος έθεσε το θέμα της καταστροφής του έργου τέχνης που κοσμούσε το 1ο Δημοτικό επί πολλά χρόνια, για να λάβει μια έντονη και ειρωνική αντίδραση του αντιδημάρχου, ο οποίος παράλληλα δεν έδωσε μια ουσιαστική απάντηση.
Σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά τραγικό να καταστρέφεται ένα έργο τέχνης και ακόμη πιο τραγικό είναι το γεγονός πως δεν υπάρχει επίγνωση ή ενδιαφέρον από τη διοίκηση για το τι ακριβώς ήταν αυτό που μετέτρεψαν σε μπαζα. Στο αμέσως επόμενο δημοτικό συμβούλιο, αναμένουμε από τη διοίκηση του κου Μπινίσκου να απαντήσουν στα ερωτήματα όλων όσων με μεγάλη απογοήτευση αντίκρισαν την καταστροφή του έργου.
Και επειδή όπως φαίνεται υπάρχει απόλυτη άγνοια για το τι ακριβώς διαχειρίζονται οι άνθρωποι που μας διοικούν, να αναφέρουμε λίγα λόγια για τον εικαστικό Δημήτρη Χατζίνα που έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2009:
Ο Δημήτρης Χατζίνας γεννήθηκε στην Αίγινα το Νοέμβρη του 1929. Σπούδασε ζωγραφική στην Αθήνα, ενώ μεταξύ των δασκάλων του ήταν και ο διακεκριμένος ζωγράφος και χαράκτης Δημήτρης Γιαννουκάκης. Μελέτησε Παρθένη και Γουναρόπουλο και έπειτα από μακρόχρονη σπουδή και έρευνα, κατέληξε στο Λυρικό ιμπρεσιονισμό με στοιχεία σουρεαλισμού, ονειρικού, αφαίρεσης και συμβολισμού.
Ασχολήθηκε με τις εκθέσεις από το 1962 και είχε 28 ατομικές εκθέσεις στις περιοχές της Αθήνας, τη Θεσσαλονίκη, την Αίγινα όπως και σε άλλες πόλεις και νησιά. Επίσης είχε λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Συμμετείχε και σε διεθνείς εκθέσεις, όπως στην Αθήνα το 1979 και στη Νορμανδία το 1980. Είχε εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές, αφίσες για διάφορες εκδηλώσεις και ημερολόγια.
Το 1978 συμμετείχε στο Ημερολόγιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου μαζί με τους Σπύρο Βασιλείου, Γιώργο Σικελιώτη, Ανδρέα Φωκά, Μιχάλη Μακρουλάκη και άλλους.
Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος Ε.Ε.Τ.Ε. πρ. μέλος του Δ.Σ. στη Διεθνή Ένωση Καλών Τεχνών ΙΑΓΚ τμήμα Ελλάδος, πρ. μέλος της επιτροπής στο Σπίτι του Γ. Μπουζιάνη, Κέντρο Πολιτιστικής Δημιουργίας, πρ. μέλος του Δ.Σ. και Αντιπρόεδρος στο Σύλλογο των φίλων του Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου του Δήμου της Αίγινας.
Μεταξύ άλλων είχε τιμηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού για τη σημαντική προσφορά του στην τέχνη, από το Πολεμικό Ναυτικό, από την υπηρεσία της Ιστορία του Ναυτικού, τον Πατριάρχη Παρθένιο Πατριαρχείων Αλεξάνδρειας και πολλούς άλλους φορείς.